NFT ها قرار نبود مانند این پایان یابد

هنگامی که ما نشانه های غیر ریو را اختراع کردیم ، در تلاش بودیم از هنرمندان محافظت کنیم. اما فرصت طلبی در دنیای فناوری دوباره رخ داده است.

تنها کاری که ما می خواستیم انجام دهیم این بود که هنرمندان بتوانند مقداری پول کسب کنند و بر کار خود کنترل کنند. در ماه مه 2014 ، من با هنرمند کوین مک کوی در هفت نفر در هفت نفر جفت شدم ، یک رویداد سالانه در نیویورک سیتی که برای ایجاد ایده های جدید با اتصال تکنسین ها و هنرمندان طراحی شده است. من مطمئن نبودم که قرار است کدام یک باشد. مک کوی و همسرش جنیفر قبلاً به خاطر هنر دیجیتال مشترک خود مشهور بودند و او در برنامه نویسی بهتر از من بود.

در آن زمان ، من به عنوان مشاور در خانه های حراج و شرکت های رسانه ای کار می کردم - نقشی که باعث شده من وسواس در مورد استحکام ، مالکیت ، توزیع و کنترل آثار هنری فکر کنم. Seven on Seven پس از هکاتون های صنعت فناوری الگوبرداری شد ، که در آن افراد تمام شب برای ایجاد یک نمونه اولیه کار که در آن زمان به مخاطبان نشان می دهند ، می ماند. این در حدود اوج فرهنگ Tumblr بود ، هنگامی که یک جامعه عجیب و غریب و الهام بخش میلیون ها هنرمند و طرفداران در حال به اشتراک گذاشتن تصاویر و فیلم ها کاملاً عاری از انتساب ، جبران خسارت یا زمینه بودند. همانطور که معلوم شد ، برخی از آثار مک کویس از جمله کسانی بودند که توسط کاربران Tumblr به طور گسترده ای "بلاگ شده" شدند. و کوین در مورد پتانسیل های blockchain آن زمان-که در اصل یک دفترچه غیرقابل توصیف معاملات دیجیتالی است-بسیار فکر کرده بود تا راهی برای پشتیبانی و محافظت از خلاقیت های خود به هنرمندان ارائه دهد.

در ساعات شبانه ، من و مک کوی نسخه اول یک وسیله مورد حمایت از blockchain را برای ادعای مالکیت در یک اثر دیجیتالی اصلی هک کرده بودیم. خسته و کمی حلقه ، ما به ایجاد خود یک نام طعنه آمیز دادیم: گرافیک های کسب شده. اولین تظاهرات زنده ما در موزه جدید هنرهای معاصر در شهر نیویورک بود ، جایی که این گرافیک های صرفه جویی در این عبارت باعث شد که آگاهی از مخاطبان را از احتیاط های شرکتی در هنرهای خلاقانه محتاطانه دانست. مک کوی از یک blockchain به نام Namecoin برای ثبت کلیپ ویدیویی که همسرش قبلاً ساخته بود استفاده کرد و من آن را با چهار دلار در کیف پول خریداری کردم.

ما ایده اصلی را ثبت نکردیم ، اما برای چند سال مک کوی با موفقیت محدود سعی در محبوبیت آن داشت. اولین نسخه ی نمایشی ما ممکن است فقط از زمان خود جلوتر باشد. سیستم آثار هنری دیجیتالی که به طور قابل توجهی منحصر به فرد است که آن روز در سال 2014 نشان دادیم ، اکنون در حال ساختن عناوین در قالب نشانه های غیر رقیبی یا NFT ها است و این اساس یک بازار میلیارد دلاری است. قیمت های چرخش سر اکنون برای آثار هنری پرداخت می شود که فقط چند ماه پیش ، کنجکاوی صرف می شدند. هفته گذشته ، کوین روز ، نویسنده فناوری برای نیویورک تایمز ، یک تصویر دیجیتالی از ستون خود را برای فروش در حراج خیریه ارائه داد و یک خریدار نام مستعار معادل 560،000 دلار در رمزنگاری را برای آن پرداخت کرد. مک کوی به تازگی اولین NFT را که در هنگام ساخت سیستم خود ایجاد کردیم ، برای فروش قرار داده است. به گزارش Axios ، با ضبط انیمیشن به نام کوانتوم ، می تواند 7 میلیون دلار یا بیشتر برود.

من هیچ سهم مالی در آن فروش ندارم. تنها NFT من متعلق به آن است که من 4 دلار خریداری کردم و هیچ برنامه ای برای فروش آن ندارم. من مطمئناً شیدایی فعلی NFT را پیش بینی نکرده ام ، و تا همین اواخر پروژه ما را به عنوان پاورقی در تاریخ اینترنت نوشته بود.

ایده پشت NFTS و عمیق بود. فناوری باید هنرمندان را قادر سازد تا بتوانند بر کار خود کنترل کنند ، راحت تر آن را بفروشند ، تا با اطمینان بیشتری در برابر دیگران که بدون مجوز آن را اختصاص می دهند ، محافظت کنند. مک کوی با ابداع این فناوری به طور خاص برای استفاده هنری ، امیدواریم که از این روش دیگر روش دیگری برای بهره برداری از متخصصان خلاق جلوگیری کنیم. اما هیچ چیز به شکلی که قرار بود پیش نرفت. رویای ما برای توانمندسازی هنرمندان هنوز به واقعیت نرسیده است ، اما این امر به بسیاری از اعتیاد به مواد مخدره قابل بهره برداری از نظر تجاری رسیده است.

اگر یک اثر هنری را دوست داشتید ، آیا فقط به این دلیل که شخصی نام خود را در صفحه گسترده قرار داده بود ، هزینه بیشتری برای آن پرداخت می کنید؟من احتمالاً نمی خواهماما هنگامی که جزئیات فنی NFT ها را کنار بگذارید ، قرار دادن آثار هنری روی blockchain مانند لیست کردن آنها در یک فهرست حراج است. این یک اندازه گیری از اطمینان در مورد کار در نظر گرفته شده است. به طور پیش فرض ، کپی های یک تصویر دیجیتال یا فیلم ماکت های کاملی هستند - قابل تشخیص از اصل پایین تا بیت ها و بایت های آن. قادر به جدا کردن آفرینش اولیه یک هنرمند از نسخه های صرف ، قدرت را به خود اختصاص می دهد ، و در سال 2014 واقعاً جدید بود.

اما نمونه اولیه NFT که ما در یک شب هکاتون ایجاد کردیم ، کاستی هایی داشت. شما نمی توانید آثار هنری دیجیتالی واقعی را در یک blockchain ذخیره کنید. به دلیل محدودیت های فنی ، سوابق موجود در بیشتر blockchains برای نگه داشتن یک تصویر کامل بسیار کوچک است. بسیاری از مردم اظهار داشتند كه به جای تلاش برای كردن كل آثار هنری در blockchain ، فقط می توان آدرس وب یك تصویر یا شاید یك فشرده سازی ریاضی از كار را درج كرد و از آن برای مرجع آثار هنری در جای دیگر استفاده كرد.

ما آن میانبر را گرفتیم زیرا وقت خود را تمام می کردیم. هفت سال بعد ، همه سیستم عامل های محبوب NFT امروز هنوز از همان میانبر استفاده می کنند. این بدان معنی است که وقتی کسی NFT را خریداری می کند ، آنها آثار هنری دیجیتالی واقعی را خریداری نمی کنند. آنها در حال خرید پیوندی برای آن هستند. و از همه بدتر ، آنها پیوندی را خریداری می کنند که در بسیاری موارد ، در وب سایت یک راه اندازی جدید زندگی می کنند که احتمالاً طی چند سال از بین می رود. از دهه گذشته ، چگونه کسی تأیید می کند که آیا آثار هنری مرتبط اصلی است؟

همه سیستم عامل های مشترک NFT امروزه برخی از این نقاط ضعف را به اشتراک می گذارند. آنها هنوز هم به یک شرکت وابسته هستند که برای تأیید هنر شما در تجارت باقی می ماند. آنها هنوز به اینترنت قدیمی پیش از بلوک وابسته بستگی دارند ، جایی که اگر کسی فراموش کند که نام دامنه را تجدید کند ، ناگهان یک اثر هنری از بین می رود. مهندس نرم افزار Jonty Wareing اخیراً در توییتر نوشت: "در حال حاضر NFT ها بر روی خانه ای مطلق ساخته شده اند که توسط افرادی که آنها را می فروشند ساخته شده است."

در همین حال ، بیشتر استارت آپ ها و سیستم عامل های مورد استفاده برای فروش NFT امروزه از هر پوستر فروش وب سایت تصادفی خلاقانه تر نیستند. بسیاری از آثار که به عنوان NFT فروخته می شوند ، اصلاً آثار هنری دیجیتال نیستند. آنها فقط تصاویر دیجیتالی از آثار ایجاد شده در رسانه های معمولی هستند.

اما اوضاع بدتر می شود. در طول یک دهه گذشته ، blockchain برای افرادی که به مکان دیگری برای استراحت دارایی خود نیاز دارند ، پناهنده شده است. برای Tycoons Global ، این فقط جایگزینی برای پارکینگ پول آنها در برخی از املاک و مستغلات است که هرگز از آنها بازدید نمی کردند. آنها می توانند به جای آن ، پول را در ارزهای مبتنی بر blockchain بگذارند ، که تا زمانی که افراد بیت کوین ، Dogecoin ، Ethereum و مواردی از این دست را سریعتر از افزایش عرضه می کنند ، از ارزش آن قدردانی می کنند. در صنعت فناوری ، گروه دوم سرمایه گذاران امیدوارند از blockchains برای ساخت برنامه های جدید ، در زمینه هایی مانند رسانه های اجتماعی یا تجارت الکترونیکی استفاده کنند که از Google ، Facebook ، Amazon ، Apple و سایر غول های فناوری دور می شوند. به عنوان مثال ، این سرمایه گذاران به جای اینکه درآمد خود را به فروشگاه App اختصاص دهند ، می خواهند خطوط جدیدی از تجارت را بسازند که در آن بتوانند کل پای را برای خود نگه دارند.

یک چالش مهم این است که در حال حاضر blockchain تقریباً صفر برای مصرف کننده معمولی استفاده می کند. کاربردهای نظری فراوان است ، اما هیچ شخص عادی در حال انتخاب فناوری مبتنی بر blockchain بر روی همتای سنتی خود نیست. بیش از یک دهه پس از اینکه Blockchains برای اولین بار چشم Tech Geeks را به خود جلب کرد ، نه یک برنامه تلفن هوشمند که شما با دوستان یا همکاران استفاده می کنید به آن فناوری اعتماد نمی کند. در مقابل ، وقتی وب همان سنی بود که امروز بیت کوین بود ، نیمی از میلیارد کاربر در سراسر جهان داشت.

امروز فقط یک استثناء وجود دارد که عدم علاقه به برنامه های blockchain: برنامه هایی برای تجارت خود ارزهای رمزنگاری شده است. چه نتیجه ای یک اقتصاد تقریباً مهر و موم شده است ، که ارزهای آن فقط برای معامله و مشتقات خودشان وجود دارد. اگر اسکین می کنید ، به نظر می رسد یک پروژه هنری پوچ است.

پس از گذشت یک دهه از تغییرات ناشی از Whiplash در ارزیابی ، اکنون میلیاردها دلار در ارزهای رمزپایه سرمایه گذاری می شود و افرادی که این شرط ها را ساخته اند نمی توانند در هر جایی از تراشه های خود پول بگیرند. آنها نمی توانند املاک و مستغلات را با cryptocurrency خریداری کنند. آنها نمی توانند با آن قایق بادبانی خریداری کنند. بنابراین تنها سرگرمی شخص ثروتمند که می توانند با Cryptowealth خود در آن شرکت کنند ، خرید هنر است. و در این بازار هنری ، هیچ کس موظف نیست در مورد هنر خود طعم و قضاوت داشته باشد. اگر قیمت NFT به طور ناگهانی فرو رود ، این سرمایه گذاران سعی می کنند به جای آن بلیط های چوگان یا بلیط های داووس را با ارزهای رمزنگاری کنند. به بچه ای فکر کنید که روز را صرف بازی کردن با توپ Skee Ball کرده و اکنون بلیط های زیادی برای خرج کردن دارد. هر اسباب بازی جذاب به نظر می رسد. NFT ها دقیقاً به چنین بازیگری تبدیل شده اند.

متداول ترین انتقاد از NFT ها این است که آنها از نظر زیست محیطی غیرمسئولانه هستند. هر معامله یا ضبط یک اثر هنری برای تکمیل نیاز به قدرت محاسباتی بیشتر دارد. قدرت محاسبات بیشتر به معنای منابع بیشتری مصرف شده است. امروزه بسیاری از علاقه مندان پاسخ خواهند داد که NFT های "تمیز" یا "سبز" در حال شروع به گردش هستند. اما علاقه مندان به blockchain و cryptocurrency در دهه گذشته نشان داده اند که مسئولیت محیط زیست کمتر از یک نتیجه است. هیچ مدرکی نشان نمی دهد که رمزنگاری ها با در آغوش گرفتن NFT های سبز ، درآمد بیشتری کسب می کنند.

از روزی که او و من برای اولین بار برای همکاری روی این فناوری همکاری کردیم ، کوین مک کوی برای من اقتدار NFTS بوده است. او بیش از هر شخص دیگری مسئولیت این مفهوم را بر عهده دارد و اخیراً به من گفت که معتقد است Green NFTS موفق خواهد شد. من می خواهم او را باور کنم.

اما من همچنین به تاریخ سایر عجله های طلای نگاه می کنم. مردم معمولاً سود کوتاه مدت را نسبت به مسئولیت بلند مدت انتخاب می کنند. اگرچه من کاملاً هنرمندانی را می بینم که عمیقاً به تأثیر کارشان اهمیت می دهند ، اما من از Cryptorich برای رها کردن فناوری ویرانگر مخرب که آنها را تا کنون به ارمغان آورده اند ، پشتیبانی گسترده ای از Cryptorich نمی بینم. من توسط هنرمند و رمزگذار اورست پیپکین ، که مروری جامع در مورد مشکلات زیست محیطی و اخلاقی این تیتر ساده است ، متقاعد شده ام: "در اینجا مقاله ای است که می توانید به مردم ارسال کنید وقتی آنها می گویند" اما مسائل زیست محیطی با Cryptoart به زودی حل می شود، درست؟"

در این میان ، بازار فعلی NFT طیف خارق العاده ای از گریفت ها و اسپمرها را ترسیم می کند. مردم بدون درخواست مجوز و یا حتی اجازه دادن به هنرمندان ، آثار هنرمندان را ایجاد می کنند. امروز ، من یک بستر را اجرا می کنم که به افراد کمک می کند تا برنامه ها را ایجاد کنند. به طور معمول ، محبوب ترین برنامه ها سیستم های آزمایشی برای کار یا ابزاری برای ساختن یک وب سایت هستند. برای کل هفته اول مارس ، محبوب ترین پیشنهاد ما هر روز یک برنامه توییتر بود که به افراد اجازه می داد لیست های کاربران را بطور گسترده مسدود کند. این برنامه محبوبیت زیادی پیدا کرد زیرا هنرمندان از آن استفاده می کردند تا اسپمرهای NFT را از ربودن آثار خود مسدود کنند و از آنها به عنوان NFT بدون اجازه استفاده کنند.

مارک های اصلی فرصت خود را برای سرمایه گذاری در اعتیاد به مواد مخدره می بینند. شرکت هایی که کاغذ توالت ، چیپس سیب زمینی و آبجو سبک را می فروشند ، محبوبیت تازه NFTS را برای ارائه تبلیغات با موضوع غیرقابل درک در رسانه های اجتماعی در اختیار دارند.

من نمی خواهم از ایده آل خوش بینانه در پشت NFT ها کنار بگذارم. مک کوی هنوز هم معتقد است که فناوری های blockchain می توانند به هنرمندان کمک کنند تا کار خود را حفظ کنند. اما در کار من به عنوان یک تکنسین ، خوش بینی من بارها توسط فرصت طلبان که پس از شروع یک فناوری به آنجا رفتند ، از بین رفته است. در اوایل موسیقی دیجیتال ، ظهور MP3 و سیستم های توزیع جدید قرار بود به هنرمندان اجازه دهد مستقیماً به طرفداران بفروشند. در اوایل رسانه های اجتماعی ، شرکت ها با این قول که نویسندگان می توانند مستقیماً با خوانندگان خود ارتباط برقرار کنند ، فناوری های وبلاگ نویسی را انجام دادند. این الگوی پس از صنعت در صنعت بازی شده است.

اما این تغییرات سازندگان را به رحمت شرکت ها به مراتب قدرتمندتر ، بسیار بی رحمانه تر و بسیار پاسخگوتر از برچسب های ضبط و ناشران که آنها مختل کرده اند ، به همراه داشت. موسیقی دانان و نویسندگان به طور مستقیم به مخاطبان خود دسترسی پیدا کردند ، اما هزینه آن پیشگیرانه ای بود که کمتر کسی می توانست قبل از اختلال در زمینه آنها تصور کند. هنرمندان اقتصاد اصلی گیگ بودند.

نسخه ی نمایشی اولیه NFT ما در سال 2014 به حدی پذیرفته شد که من و مک کوی دعوت شدیم که یک هفته یا دو هفته دیگر دوباره این فناوری را ارائه دهیم-این بار در TechCrunch NY ، یکی از کنفرانس های برتر صنعت فناوری. این جمعیت ترکیبی از حرفهای فنی و انواع شرکتها بود ، همه مشتاق این بودند که برنامه های داغ بعدی یا برنامه تلفن های هوشمند محبوب بعدی را مشاهده کنند. من و مک کوی یک نسخه ی نمایشی کمی صیقلی تر از چگونگی Proto-NFT های ما می توانند به هنرمندان کمک کنیم. درست مانند موزه هنر ، ما از عبارت خودمان ، گرافیک های کسب درآمد لذت بردیم. این بار ، هیچ کس در تماشاگران خندید. در دنیای فناوری ، کسب درآمد از نوآوری ها شوخی نیست. این چگونه صنعت فعالیت می کند ، و این جمعیت همه تجارت بود.